انحراف فكرى در مسئله مهدويّت در دوران امام صادق (ع)
بى‎‌گمان، يكى از دلايل تأكيد فراوان امام صادق (ع) بر مسئله مهدويّت، وجود برخى انحرافات فكرى راجع به اين مسئله در آن دوران و پيش از آن بوده است. روايات مربوط به مهدويّت، به گونه‎‌اى است كه نشان مى‎‌دهد مسئله مهدويّت از دوران حضور نبىّ اكرم (ص) نيز مطرح و تبيين شده است؛ چنان‎‌كه فرمودند:
«مهدى از فرزندان من است. اسم او اسم من و كنيه او كنيه من است. شبيه‎‌ترين مردم به من از لحاظ صورت و سيرت است. به خاطر او غيبت و حيرتى واقع مى‎‌شود كه امّت‎‌ها در آن گمراه مى‎‌شوند ...»

آيت الله كريمى جهرمى‌
1. شخصى به نام على بن هلال از پدر خود نقل كرده كه گفته است: من نزد رسول خدا (ص) رسيدم. ايشان به فاطمه (س) فرمودند:
«دو سبط امّت از ما هستند و آن دو حسن و حسينند و آن دو آقاى جوانان اهل بهشت هستند و سوگند به آن كسى كه مرا به حق مبعوث داشته، پدر آن دو از آنها بهتر است.»

«كَردَر» نام روستاي زيبا با آب و هوا گرم در استان «هرمزگان» است با باغ‏ها ليمو، انبه و هنر ظريف زنانش كه خوس‏دوز نام دارد. كردر ساحل نيست؛ امّا با ساحل «خليج فارس» و «دريا عمّان» فاصله چندان ندارد. دور تا دور روستا را باغ‏ ها خرما، ليمو، پرتقال و زيتون احاطه كرده است؛ ليموهاي كه شهرت ملّ و حتّ جهان دارند. يك قلعه تاريخ در ورود روستا قرار دارد كه در «سازمان ميراث فرهنگ » به نام «قلعه كردر» ثبت شده است.

سيد ابوالحسن مهدوى ‏
يكى از بهترين راه‏ هاى اثبات وجود مقدّس امام‏زمان (ع)، تشرف به محضر نورانى آن بزرگوار است. گرچه استدلال براى عمر طولانى از راه دليل‏ هاى عقلى و نقلى و شواهد تاريخى ، عقل‏ ها را خاضع و تسليم مى ‏كند، امّا نشان دادن آن حضرت كه در اين تشرف مى ‏خوانيم، سبب تسليم شدن عقل و اطمينان پيدا كردن نفس مى ‏گردد.

مهدى خليليان‏
تنهاى تنها نشسته است، در پستوى خانه در سوگ پدر ... شيون‏ ها، نشان از شهادت دارند. دوست و دشمن آمده‏ اند. فرصت تماشاى پيكر پاك پدر را از چشمانى معصوم مى‏ ستانند و براى بدرقه‏ اى غريبانه تا مسجد شهر مى‏ كشانند. دشمنان، خرسند بودند و دوستان نااميد كه آواى غلامى نيك‏ سيرت، آنان را نويد ديدار بخشيد. خوبان باز مى‏ گردند. با ديدن كودك، سر به سجده مى‏ نهند و با او- تا هميشه- دست بيعت مى‏ دهند ...

بشريت سال‌ها است كه در آرزويي بس بزرگ بي قرار است. توده‌هاي مواج و عظيم انساني هر كدام به فراخور حال و مجال دين خويش در انتظار تشكيل آرمان شهري دنيايي مي‌باشند؛ جهان شهري كه عدالت، رهيدگي از بند اسارت‌ها و دلبستگي شيرين معنوي چاشني آن باشد. از اين رو اعتقاد به آخرالزمان و ظهور منجي و اصلاح گر توانمند و بزرگ جهاني از آرمان‌هاي مشترك تمام اديان و مذاهب زنده دنيا به شمار مي‌رود. اما اين مساله در مذهب شيعه به گونه‌اي متمايز مطرح است.

در صد و بیست و ششمین نشست از سلسله نشست‌های فرهنگ مهدوی، در آستانة سالروز آغاز امامت پربرکت حضرت مولانا صاحب الزّمان(عج)، دکتر «عبّاس جهانبخش» موضوع شهرسازی معاصر و مدرن را مورد بررسی قرار دادند. پس از آن سردبیر ماهنامة موعود، استاد اسماعیل شفیعی سروستانی، موضوع «گمگشتة حقیقی مؤمن» را مورد بررسی قرار دادند و پنجره‌ای جدید، در اقیانوس بی‌انتهای مهدویت گشودند.

امام حسن عسكري عليه السلام در هشتم ربيع الثاني سال 232 در شهر مدينه به دنيا آمد. (2)پدر بزرگوارش حضرت امام هادي عليه السلام و مادرش ازبانوان شايسته و پاكدامن عصر بود كه به نامهاي سوسن، حديث، سليل، و سمانه خوانده مي شد. امام هادي عليه السلام در ستايش اين مادر ستوده خصال فرمود:
«سَليلْ مَسْلُولٌ مِنَ الْآفاتِ وَ الْعاهاتِ وَ الْاَرْجاسِ وَ الْاَدْناسِ؛(3)سليل، از آفتها، پليديها، زشتيها، ناپاكيها و آلودگيها، پاك و مبرّا است.»

دشمنان اهل بیت علیهم السلام در طول تاریخ، تلاشهای مذبوحانه بی شماری كرده اند تا بتوانند نور اهل بیت علیهم السلام را خاموش سازند و محبت آنها را از دل مسلمانان بیرون كنند، اما هرگز موفق نشده و نخواهند شد. این تلاشهای غیر انسانی از غصب خلافت شروع شد و با جلوگیری از نشر احادیث پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله و خانه نشین كردن علی علیه السلام و آتش زدن درب خانه آن حضرت و به شهادت رساندن فاطمه زهراعلیها السلام ادامه یافت.

معمارى قرآنى عصر امام مهدى (ع) از ويژگى ‏ها و مختصّات ممتازى برخوردار است. اين معمارى با زدودن آثار معمارى سكولار و تغيير و تحوّل دريافت و شكل و فرم معمارى ، تفكّر و مبانى معمارى قرآنى را به تمامى نقاط عالم اعلام و گسترش مى ‏دهد. معمارى قرآنى در عصر حكومت امام مهدى (ع) بر مبانى عدالت، قسط، عبادت، امنيّت، آرامش و مصونيت بخشى استوار است و بر اساس همين مبانى ، آنچه را مغاير مبانى انسان‏ ساز قرآن باشد، تغيير و متحوّل خواهد ساخت. ما در اين مقاله، به تعدادى از اين تغييرات و تحوّلات اشاره خواهيم نمود.